Gdb print variable binary options

Jak używać gcc, g i gdb Kompilator C na enia jest gcc. Jego odpowiednikiem C jest g. Aby skompilować program C lub C: gcc file. c lub g file. c To kompiluje plik. c do pliku wykonywalnego binarnego o nazwie a. out. Oto kilka opcji gcc i g: - o plik wyjściowy Aby określić nazwę pliku wyjściowego. Plik wykonywalny zostanie nazwany a. out, chyba że będziesz używać tej opcji. - g Aby skompilować się z flagami debugowania, do użycia z gdb. - L dir Aby określić katalogi dla łącznika w poszukiwaniu plików biblioteki. - l biblioteka Określa bibliotekę, z którą się łączy. - I dir Określa katalogi do kompilacji, które mają być wyszukiwane w poszukiwaniu plików dołączonych. Debugerem jest gdb. Oto typowy przykład sesji gccgdb: Oto kilka poleceń gdb: help Pomoże Ci w obsłudze większości funkcji gdb. Jeśli potrzebujesz pomocy w konkretnym poleceniu, wpisz polecenie help. b nazwa-funkcji Aby ustawić punkt przerwania w funkcji. r args Aby uruchomić program. Będzie działać aż do osiągnięcia punktu przerwania. s Aby pojedynczo przejść przez linie kodu. c Kontynuować do następnego punktu przerwania. zmienna p Aby wydrukować zmienną. q Aby zamknąć program gdb. kopiowanie usług informatycznych i edukacyjnych Zgłoś problemPomóż ogólnej pomocy: gdb start GDB bez debugowania program les gdb rozpoczyna debugowanie programu gdb program core debug coredump core wyprodukowany przez program gdb --help opisuje opcje wiersza polecenia 1- Najpierw znajdź katalog gdzie generowany jest plik rdzenia. 2- Następnie użyj polecenia ls - ltr w katalogu, aby znaleźć najnowszą generowaną plik główny. 3- Aby załadować plik rdzenia użyj ścieżki binarnej gdb pliku rdzeniowego To załaduje plik rdzenia. 4- Następnie można uzyskać informacje przy użyciu polecenia bt. Aby uzyskać szczegółowe informacje o backtrace, użyj pełnego tekstu. 5- Aby wydrukować zmienne, użyj nazwy zmiennej lub nazwy zmiennej drukarki. 6- Aby uzyskać pomoc dotyczącą opcji pomocy technicznej gdb lub skorzystaj z krótkiego czasu wyszukiwania 7- Użyj numeru klatki ramki, aby przejść do żądanego numeru ramki. 8- Użyj n i down n komend, aby wybrać ramki n ramki w górę i wybierz ramki n ramki w dół odpowiednio. 9 - Aby zatrzymać program gdb, należy zamknąć plik lub q .8.4 Formaty wyjściowe Domyślnie GDB drukuje wartość w zależności od typu danych. Czasem nie jest to, czego chcesz. Na przykład możesz wydrukować numer w formacie szesnastkowym lub wskaźnik w formacie dziesiętnym. Lub możesz wyświetlić dane w pamięci w określonym adresie jako ciąg znaków lub instrukcję. Aby to zrobić, określ wartość formatu wyjściowego podczas drukowania wartości. Najprostszym sposobem wykorzystania formatów wyjściowych jest powiedzenie, jak wydrukować już obliczoną wartość. Odbywa się to uruchamiając argumenty polecenia wydruku ukośnikiem i literą formatu. Obsługiwane formaty liter: x Uwzględniaj bity wartości jako liczbę całkowitą i wydrukuj liczbę całkowitą w szesnastce. d Drukuj jako liczbę całkowitą w znak dziesiętny. u Wydrukuj jako liczbę całkowitą w unsigned decimal. o Wydrukuj jako liczbę całkowitą w ósmym ósmym. t Drukuj jako liczbę całkowitą w binarnie. Litera t oznacza dwa. (2) Drukuj jako adres, zarówno bezwzględny, jak szesnastkowy i jako przesunięcie z najbliższego poprzedniego symbolu. Możesz użyć tego formatu do wykrycia, gdzie (w jakiej funkcji) znajduje się nieznany adres: Symbol informacji o poleceniu 0x54320 daje podobne wyniki. Patrz symbol informacji o przekroju. c Rozważ jako liczbę całkowitą i wydrukuj ją jako stałą znakową. f Uważaj na bity wartości jako liczbę zmiennoprzecinkową i drukuj za pomocą typowej składni zmiennoprzecinkowej. Na przykład, aby wydrukować licznik programów w formacie szesnastkowym (zobacz sekcję 8.10 Rejestry), wpisz Zauważ, że przed ukośnikiem nie jest wymagane miejsce, ponieważ nazwy poleceń w GDB nie mogą zawierać ukośnika. Aby ponownie wydrukować ostatnią wartość w historii wartości w innym formacie, można użyć polecenia drukowania tylko w formacie i bez wyrażenia. Na przykład px ponownie drukuje ostatnią wartość w heksie.